Pruska strzelba piechotna z XVIII/XIX w. (nr inw. MP/AH/124)

Jest to broń gładkolufowa zaopatrzona w zamek skałkowy. Istniały przynajmniej cztery popularne wersje zamków skałkowych: niderlandzki, hiszpański, francuski oraz angielski.

Zamek niderlandzki to wczesny typ zamka skałkowego. Krzesiwo nie było tu połączone z pokrywą panewki, lecz były to osobne elementy. Występował głównie w okresie od połowy XVI wieku do lat 1680-tych.

Zamek hiszpański (znany też jako mauretański, śródziemnomorski lub miquelet). Krzesiwo połączone było w nim z pokrywą panewki, miał też mocną sprężynę po zewnętrznej stronie blachy zamkowej.

Zamek angielski (zwany także doglock) posiadał dodatkowo zatrzask pozwalający na ustawienie kurka w pozycji bezpiecznej, co znacznie zmniejszyło ilość wypadków wynikających z przypadkowych wystrzałów.

Zamek francuski (nazywany także bateryjnym) stał się standardowym modelem, który wszedł do użycia na początku wieku XVIII, a rozpowszechnił się w całej Europie w drugiej połowie XVIII wieku i utrzymał się w użyciu jeszcze w pierwszej połowie wieku XIX. Był znacznie mniej zawodny niż zamki typu niderlandzkiego czy hiszpańskiego.

Opracowanie: Michał Smoliński

Puška pruské pěchoty z 18. a 19. století (nr inw. MP/AH/124)

Jedná se o pušku s hladkým vývrtem hlavně, opatřenou křesadlovým zámkem. Ve své době existovaly nejméně čtyři typy tohoto zámku: holandský, španělský, francouzský a anglický.

Holandský křesadlový zámek představoval jeho raný typ, používaný především v období od poloviny 16. století do osmdesátých let 17. století. Křesadlo zde nebylo spojeno s pánvičkou, ale tvořilo samostatný prvek.

Španělský křesadlový zámek, známý též jako mauretánský, středozemský nebo miquelet, měl křesadlo spojené s pánvičkou a silnou pružinou na jeho vnější straně.

Anglický křesadlový zámek, známý také jako doglock, měl západku umožňující nastavení bezpečné polohy kohoutku, což výrazně snižovalo počet nehod způsobených náhodným výstřelem.

Francouzský křesadlový zámek představoval jeho standardní model, který se začal používat na počátku 18. století. Do zbytku Evropy se rozšířil ve druhé polovině 18. věku a používal se ještě v první polovině století následujícího. Na rozdíl od zámků holandského anebo španělského typu byl daleko spolehlivější.

Zpracování: Michał Smoliński
Překlad: Jakub Mamula

Powrót

Projekt "Bogactwo kulturowe zabytków architektury Zlatych Hor i Prudnika / Kulturní bohatství památek Zlatých Hor a Prudniku" jest współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz ze środków budżetu państwa. Przekraczamy granice"