Tabar (tabarzin), topór indoperski z XVII/XVIII w. (nr inw. MP/AH/72)

Topory były bardzo popularną bronią w indoperskich arsenałach. Pozwalały na zadawanie silnych ciosów, dużo groźniejszych dla opancerzonych przeciwników niż cięcia tradycyjną szablą – talwarem. Nie wymagały też dużych umiejętności technicznych od wojownika. Ten egzemplarz posiada długą krawędź tnącą, która pozwala nie tylko na wykonywanie mocnych ciosów, lecz także na cięcia, które były skuteczne przeciw nieopancerzonym wojownikom.

Tabar był często wykorzystywany w walce przez ciężką konnicę, która zadawała skuteczne ciosy nawet ciężko opancerzonej piechocie. Zadane od góry w hełm uderzenie ciężkim żeleźcem nie musiało wcale uszkadzać stalowego dzwonu hełmu. Nie było to jednak potrzebne, gdyż energia jaką miał taki cios pozwalała na strzaskanie karku piechura, w czym nie mógł pomóc nawet solidny szyszak.

W tym przypadku topór posiada tylko jedno ostrze lecz w użyciu były także dwustronne topory oraz takie, które z drugiej strony posiadały młot lub kolec. Takie rozwiązania pozwalały na zadawanie groźnych uderzeń obiema stronami żeleźca.

Zdobienia topora to wyryty w stali motyw roślinny, który otacza pozłacane wyobrażenie człowieka.

Opracowanie: Michał Smoliński

Tabar, indicko-perská bojová sekera, 17. /18. století (nr inw. MP/AH/72)

Bojové sekery zastupovaly v indicko-perských arsenálech velmi populární zbraň. Svými těžkými údery představovaly na rozdíl od zásahů tradiční šavlí i pro nepřítele ve zbroji daleko větší nebezpečí. Umění zacházet se sekerou nevyžadovalo příliš mnoho bojových (technických) dovedností. Uzpůsobení tohoto exempláře umožňovalo rozdávat nejen silné údery, ale také řezné rány, účinné v boji proti nepříteli bez zbroje.

Tabary se velmi často používaly proti těžké jízdě, útočící proti pěchotě těžkooděnců. Úder těžkou čepelí vedený svrchu do přilby sice nemusel notně rozrazit její zvon, stačilo pouze, že energie vydaná při takové ráně roztříštila krk pěšáka, kterému tak nemusela pomoci ani sebelepší helma.

Tento typ tabary má pouze jednu čepel, ale dosti běžným typem byl tabar s oboustrannou symetrickou čepelí, umožňující oboustranné sekání, anebo tabar, který měl na opačné straně čepele kupříkladu čtvercové kladivo nebo bodec.

List čepele sekery je zdoben rostlinnými motivy, obepínajícími pozlacenou postavu člověka.

Zpracování: Michał Smoliński
Překlad: Jakub Mamula

Powrót

Baner

Projekt "Bogactwo kulturowe zabytków architektury Zlatych Hor i Prudnika / Kulturní bohatství památek Zlatých Hor a Prudniku" jest współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz ze środków budżetu państwa. Przekraczamy granice"