Pruska strzelba piechotna (nr inw. MP/AH/122)

Jest to egzemplarz broni gładkolufowej z XVIII/XIX wieku. Używana była przez żołnierzy pruskiej piechoty. Jej ładowanie wymagało utrzymania przez strzelca pozycji stojącej. Długi był także czas ładowania tego typu broni. Najpierw sypano do lufy proch, następnie wkładano przybitkę i pocisk. Ładunek z przybitką ubijano za pomocą stempla (zwanego także pobojczykiem), co zagęszczało ładunek prochowy – dzięki temu większa była siła jego wybuchu. Moment ładowania wiązał się więc z dużym ryzykiem otrzymania postrzału na polu walki. Dlatego też był to częsty powód znacznej ilości strat w ludziach podczas bitew z tego okresu. Dopiero zmiany w sposobie ładowania broni długiej pozwoliły na zmniejszenie śmiertelności oddziałów pieszych strzelców – szczególnie duży wpływ na to miało wynalezienie na początku XIX wieku amunicji zespolonej oraz opracowanie technologii broni ładowanej odtylcowo (w pierwszej połowie XIX wieku), która pozwalała na ładowanie w pozycji leżącej.

Długość całkowita tej strzelby wynosi aż 150 centymetrów.

Opracowanie: Michał Smoliński

 


Puška pruské pěchoty (nr inw. MP/AH/122)

Jedná se o pušku s hladkým vývrtem hlavně, dlouhou 107 cm.

Princip, kdy se náboj do hlavně vkládal zezadu, byl vynalezen v první polovině 19. století, v jeho druhé polovině pak došlo k jeho dalšímu rozvoji. Dnes jsou téměř všechny typy moderních střelných zbraní nabíjeny podobným způsobem. Výjimky pouze tvoří některé granátomety a minomety, které se vzhledem ke svému charakteru nabíjejí zepředu.

Poprvé se tento typ nabíjení karabin použil ve velké míře v roce 1849 během obléhání Drážďan. Menší část těchto exemplářů se tehdy podařilo britským agentům získat a převézt je do Londýna, kde mohly být tyto doposud tajné pruské zbraně prozkoumány. Systém nabíjení zezadu umožňoval střelci dobíjet zbraň vleže, což mu zajišťovalo větší bezpečí. Přispělo tak nejen k nižším ztrátám na životech vojáků, ale také ke změně bojové taktiky pěších oddílů.

Zpracování: Michał Smoliński
Překlad: Jakub Mamula

Powrót

Baner

Projekt "Bogactwo kulturowe zabytków architektury Zlatych Hor i Prudnika / Kulturní bohatství památek Zlatých Hor a Prudniku" jest współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz ze środków budżetu państwa. Przekraczamy granice"