Hełm typu szturmak, XVIII w. (nr inw. MP/AH/178)

Egzemplarz ten pochodzi z XVIII wieku. Był to okres, gdy tego typu hełmy straciły popularność, gdyż traciły swoją przydatność przy zmienionych warunkach prowadzenia bitew.

Hełm jest mocno skorodowany i brakuje niektórych części. Widoczne są pozostałości mocowania osłon policzków i elementu chroniącego obojczyk. Ten brakujący fragment był istotną częścią uzbrojenia. Już w średniowieczu wymyślono wiele różnorodnych rozwiązań mających chronić przed trafieniem w obojczyk. Począwszy od mocowanych do hełmu czepców wykonanych z kolczugi. By lepiej chronić obojczyk, kark i gardło czasami czepiec posiadał podwójny splot, to znaczy zawierający dwa razy więcej ogniw – zamiast najpopularniejszego splotu łączącego jedno ogniwo z czterema innymi tu każde łączyło się z ośmioma. Czepce mogły być wykonane także z przymocowanych do skórzanego lub tekstylnego podkładu metalowych łusek (zwykle były do tego podkładu nitowane) lub nachodzących na siebie folg – poziomych pasów metalu łączonych nitami. Takie wersje zapewniały lepszą ochronę przed mocnymi ciosami niż czepiec kolczy, lecz nie pozostawiały tyle swobody ruchu. Innym rozwiązaniem były płytowe podbródki z osłoną obojczyka stosowane, choć jeszcze nieczęsto, już w XIV wieku. Spopularyzowały się one w wieku XV.

Opracowanie: Michał Smoliński

Železná přilba z 18. století(nr inw. MP/AH/178)

Jedná se o exemplář, který již v 18. století ztratil na své praktičnosti s ohledem na změnu bojových podmínek.

Přilba je silně zkorodovaná a chybějí jí některé části. Bezesporu byla součástí zbroje. Viditelné jsou fragmenty po úchytech závěsných lícnic a části chránící podbradí, krk a klíční kosti. Již ve středověku byly zhotovovány různé formy ochrany těchto částí těla, počínaje kroužkovými závěsy přilby. Pro lepší ochranu krku, klíčních kostí i podbradí byly zhotovovány kapuce jako součást evropské kroužkové brně, nošené v raném středověku. Vyráběny byly tak, že každý jeden kroužek byl místo se čtyřmi spojován s osmi sousedními kroužky. Kapuce mohla být vyráběna také z kovových šupin, jež se připevňovaly ke koženému nebo látkovému podkladu, anebo přímo navzájem k sobě pomocí nýtů. Oproti kroužkovým kapucím lépe chránily před silnými údery, omezovaly však bojovníka v pohybu. Dalším řešením byly podbradí a plátové (plechové) límce.

Zpracování: Michał Smoliński
Překlad: Jakub Mamula

Powrót

Baner

Projekt "Bogactwo kulturowe zabytków architektury Zlatych Hor i Prudnika / Kulturní bohatství památek Zlatých Hor a Prudniku" jest współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz ze środków budżetu państwa. Przekraczamy granice"